Over de expo ‘Geknipt’ bij galerie Lineair in Dilbeek -October 2012-

Uit gans de expo, zowel het figuratieve als het abstracte, valt een Nathalie- eigenheid te herkennen, 

nl. door het eigen’zinnige’ en intense kleurgebruik : de werken worden uitgeschilderd in een dramatisch en giftig koloriet van groenen, mauven en zwarten. Door de contrasten: ondanks een erg verschillend kleurgebruik weet Nathalie een krachtige tegenstelling op te bouwen tussen licht en donker. Door het ritme. En tenslotte door de sla-olie-penseelvoering en de de verfbehandeling in het algemeen.

Hierdoor ontstaat er in het figuratieve werk een erg expressionistische beeldtaal, surrealistische sferen en erotische spanningen. We vragen ons hierbij af welke linken, sprongen en bruggen er bestaan tussen de familiekiekjes en de brutale verf- en collageexplosies ?

In de abstracte werken kan vooral de ritmiek gewaardeerd worden; een uiting van het onbelemmerd schilderen bij ontstentenis van een verifieerbaar natuurbeeld.

Nathalie kan de op het eerste zicht ogenschijnlijke verscheidenheid en versnippering van thema’s en stijl ombuigen tot een kwaliteit, voornamelijk door de onbevangenheid en haar evidentie om het zo te doen. Haar werk bewaart op die manier een grote eenheid bij de goede kijker. 

Guido Verhaeghe