Nathalie Degraide maakt een kleine geschiedenis groot

Door het de tijd van het schilderen te geven

Ze gebruikt de doek als scalpel

Wat binnen de rand valt, is gered

En wordt met koninklijke egards behandeld

Voorbij de rand roept nog na

En is zo onbedoeld aanwezig

Daarom is kijken naar dit werk dubbelzinnig

Er is de eindigheid van het zichtbare

En de eindeloosheid van het niet langer zichtbare

Buiten het doek vangen tijd en ruimte aan, als concept

Binnen het beeldvlak zijn we even thuis

Die spanning doet Nathalie Degraide schilderen

En ons kijken

 

Marianne Knop